Nowy etap

Nie pierwszy raz organizowałem spotkanie z moimi czytelnikami, ale teraz śmiało mogę stwierdzić, że to najlepsze, co może być, mam na myśli uczucie, gdy od kilku lat tworzy się zloty, na które przychodzą w większości te same osoby i widzisz, jak bardzo się zmieniają - dojrzewają. Z dzieciaków, które piszczały i wstydziły się o cokolwiek zapytać, na osoby wkraczające w dorosłe życie, dojrzali nie tylko pod względem wieku czy wyglądu, ale też psychicznie. To takie moje duże dzieciaki - w większości córki ^^
Tym razem mogliśmy pójść na piwko, posiedzieć, pośmiać się i pogadać na różne tematy.
 Oczywiście to nie oznacza, że chce by tylko przychodziły dojrzałe osoby, bo takie kochane dzieciaczki też miło zobaczyć i przytulić.

Niektórzy nawet nie zdają sobie sprawy, jak zajebiście jest sprawić uśmiech na twarzy ludzi, którzy zżyli się z moją wirtualną postacią. Przychodzą ludzie w różnym wieku, młodsi i starsi ode mnie. To tak naprawdę nie ma takiego znaczenia, jak sam uśmiech na ich twarzy za sam fakt, że znalazłem dla nich czas, że wciąż są dla mnie ważną grupą, dla której zawsze chce najlepiej, których staram się wspierać. Poza stroną na facebook'u mam jeszcze tajną grupę, na której znajduje sie ok. 400 osób - to właśnie miejsce, gdzie wszyscy jesteśmy dla siebie wsparciem, gdyż jak wiadomo trudno znaleźć pomocną dłoń wśród realnych znajomych.
 Ile trzeba razem znieść by zrozumieć drugiego człowieka, ile należy poświęcić by nie zniszczyć tak zgranej grupy. Ci ludzie wspierają mnie zawsze, choć zapewne niektórzy uważają, że tego nie doceniam po przebytych wspólnie problemach z moim podejściem do świata wirtualnego.
Sam fakt, że jestem i chce się z nimi widywać to chyba wystarczający powód, żeby odnieść wrażenie, że są jak taka mała rodzina, którą choć trochę doceniam.
Do końca nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo zaistniałem w ich życiu, w czym im tak naprawdę pomogłem, ponieważ pisałem i piszę do ogółu.

#meetMR 14.06 w Krakowie rozpoczął nowy etap Maksa Rutkowskiego. Nie tylko oni się zmienili, ja też.
Nikt sobie nie wyobraża, jak będzie, choć chcemy by było pięknie. Prawdziwą dojrzałością jest na pewno to, gdy uświadamiamy sobie, że nie jesteśmy pępkiem świata.
Ostatnio powiedziałem kilku osobom bardzo ważną rzecz, że zbyt głębokie myślenie nad życiem prowadzi na dno;
to tak jak byśmy znaleźli się na głębokim morzu i przyszedł sztorm a my zamyśleni nad życiem nawet nie zwracając uwagi na to, co się dzieje wokół zeszli byśmy na dno tego morza, utopili się przez swoje myśli. Trzeba działać i myśleć a nie myśleć i nie ogarniać, ponieważ do niczego dobrego to nie prowadzi. Fakt, że dobrze czasami przed snem pomyśleć nad jutrem i nad tym, co się już wydarzyło, ale to co się stało już się nie odstanie. Trzeba rano wstać i zrobić coś w tym kierunku, by nie powtórzyć tego, ile stworzyliśmy ran w naszej głowie a przede wszystkim u innych, bo karma, czyli to ile dajemy od siebie, wraca do nas pod różną postacią.
Pisząc kiedyś te głębokie wpisy o moich problemach skupiałem się tylko na nich, zbyt wiele rozmyślałem a zbyt mało robiłem, bo miałem nadzieje, że samo myślenie pomoże... jednak to było za mało. Ożyłem, gdy zacząłem działać. Tyle w nas energii, tym bardziej gdy jesteśmy zmęczeni. Przekraczamy granicę zmęczenia i włącza się gdzieś w nas niesamowita dawka życia.

Mogę jedynie podziękować za to, że jesteś, chociaż Cię nie widzę na co dzień, ale ja to po prostu wiem, że o mnie myślisz i mnie wspierasz. Dziękuję.
Jest Cię dużo, robię co mogę by mogło mnie być dla Ciebie tak samo więcej, nawet jeżeli żyję swoim życiem.