5 lat

Co roku świętuje dzień założenia bloga a za razem rozpoczęcie działalności internetowej, która przerodziła się w coś wielkiego. Może wydawać się, że nic na tym nie zyskałem, a tylko się ośmieszyłem, lecz tak nie jest.
Dzięki temu, że poszedłem drogą, jaką poszedłem, dojrzałem i nauczyłem się tylu ważnych rzeczy, a pisanie pozwala mi pamiętać i zastanawiać się nad tym co było, jest i będzie. Nauczyłem się tworzyć, motywować, patrzeć optymistycznie, podchodzić z dystansem do życia wirtualnego, jak i realnego oraz do ludzi, dbać o życie prywatne, które doceniłem, dążyć do postawionych sobie celów - choć nie zawsze wypalało, poznałem mnóstwo ludzi, którzy coś wnieśli i wynieśli z mojego życia, przestałem żałować, że coś zrobiłem, ale co najważniejsze, zrozumiałem życie.

Pisząc otwieram swoją strefę emocjonalną, z którą na co dzień nie afiszuję się. Mogę dzielić się tym wszystkim, co przeżywam, gdzie i jak to wpływa na moje życie. To nie proste pisać, to nie proste dzielić się takimi rzeczami, ponieważ za to także należy ponieść odpowiedzialność, a przecież ludzie potrafią zniszczyć, poniżyć, czy nawet zabić słowami. Ludzie nie potrzebują znać szczegółów by móc coś powiedzieć lub napisać. Trzeba umieć kontrolować tym, co sami tworzymy, nie dawać sobie wchodzić do głowy i manipulować. Wszystko ma logiczny sens, tylko że do tego należy dojść myśląc. To bardzo przydatne w świecie realnym, gdyż słowa potrafią wiele zmienić.
Z tego można wyciągnąć dobre rady, a każdy znajduje coś dla siebie.
Jest mi lepiej, gdy staje się inspiracją dla innych, ale nie mogę być przez całe życie jakimś autorytetem, bo jestem świadomy, że nie zawsze robię dobrze. Chce by ludzie wierzyli w siebie i mam nadzieje, że większość już uwierzyła. Fajnie, jeżeli coś zmienili na lepsze przez moje blogi.
Staram się robić wszystko tak, by miało to pozytywne efekty, oddziaływanie na psychikę człowieka. Często pisałem w dość subiektywny sposób, choć można zauważyć poprawę. A nie?

Rok 2009. Pierwszego września rozpoczęła się moja przygoda. To już ponad pięć lat. Nie było łatwo, był to okres dojrzewania, wkraczania w dorosłe życie, popełniłem mnóstwo błędów, ale właśnie im zawdzięczam najwięcej. Musiałem się zmierzyć z samym sobą, z własnymi lękami; śmiercią bliskich mi osób, poniżaniem od dzieciństwa, wykorzystywaniem fizycznym oraz psychicznym, z ludźmi próbującymi mnie zniszczyć, z brakiem akceptacji przez rodzinę i znajomych w pewnych sprawach, nieudanymi relacjami. Wydaje się, że to wszystko, ale było tego mnóstwo i jeszcze się zdarzy, bo mam dopiero 21 lat, a ja nie przestanę doświadczać. Nabrałem tak dużego doświadczenia, że wiem jak dbać o swoje wnętrze. Nie jestem jakoś wybitnie przystojny, ale wiem że mam cenne wnętrze, bo o nie dbam. Jestem dziwną i kontrowersyjną osobą - ma to swoje wady oraz zalety.
Moje intencje są prawdziwe, a do tego by stały się realne, potrzebni są prawdziwi ludzie.

Ważne jest to, że mogę komuś bezinteresownie pomóc,
a ludzie kiedyś zauważą że warto to robić i sami zaczną.

Nigdy nie przypuszczałem, że mój start w wirtualu tak wiele doda do mojego życia.
W sumie, dlaczego miałbym się nie dzielić własnymi doświadczeniami? Twierdzę, że jeżeli coś nas spotkało i wyciągnęliśmy z tego wnioski, to powinniśmy o tym mówić - innym może to pomóc, ponieważ nie każdy sobie radzi. Sam chciałbym mieć wcześniej możliwość spotkania kogoś, kto zrobi coś takiego, jak ja to robię od dłuższego czasu. Pokazuję swoją perspektywę, perspektywę tego, jak jest moim okiem i w moim myśleniu. Niekiedy może to wygląda wyidealizowanie, aż trudno się dostosować do tego co piszę, ale nigdy by nie było to tak dobrze ujęte, jeżeli by to nie była prawda. Czuję się z tym dobrze. Wierzę w karmę, wierzę że jeżeli dam coś od siebie, to w zamian od życia dostanę coś równie dobrego. Chcę być traktowany jako dobry (internetowy) 'przyjaciel', jako pozytywnie nienormalny gość, na którego można liczyć. Na szczęście większość ludzi traktuje, jak należy i nie czuję by coś się zmieniło, prócz samego doświadczenia.

Każdego dnia, o każdej godzinie zamieniałem ból w siłę.

Zacząłem na photoblogu www.myskimolife.photoblog.pl
Kontynuuje tutaj.

Ostatnie pięć lat:

DZIĘKUJĘ WSZYSTKIM CO ZAISTNIELI W MOIM ŻYCIU, 

TYM BARDZIEJ WAM, CZYTELNICY!