Strenght and Priorities. Poczuj to ze mną

Może tak rozpocznę ten wpis... zdjęciami:

Twoim zadaniem jest (najlepiej) wsłuchać się w coś, co...
a, po prostu wysłuchaj co mam do przekazania:

Najlepiej odsłuchać nagranie

To samo, co w nagraniu, tylko dla tych, co nie mogą odsłuchać:
"Jestem szczęśliwy, czuje się tak niesamowicie, przez was, bo jestem już długo blogerem i równie długo są niektórzy z was. Dlatego czuje, że nie jestem sam, że mam was, czytelników, że wy macie mnie i tworzymy coś ciekawego razem, pewną relację. Czuje że żyjecie ze mną, że chcecie żyć i niektórych osób moje wpisy są w jakiś sposób wartościowe, są takim naszym życiem, a ja w nich mogę przekazać coś od siebie co uważam w sobie za zaletę, że czerpie z życia energię i je rozumiem, przez co mogę pokazać oraz zarazić pozytywnym podejściem, dużą dawką energii. Czuje to w sobie, że daje coś od siebie do życia innych i że jest wam ona potrzebna. Żyjemy razem i nie myślałem, że będę mógł to poczuć. Sprawiacie mi wiele radości, że po prostu jesteście. To nie uzależnienie, to coś innego, raczej dobrego.
Czuje że ludzie się ze mną oswoili, że ja z nimi, bo również dostaje wasze maile, w których piszecie mi o waszym życiu, poznałem mnóstwo żyć młodych ludzi od początku mojego zaistnienia w świecie blogów. Może i jestem starym młodym blogerem, ale nim jestem. Można naszą relacje porównać do książki "Mały Książę". Fakt, to ja się czuje jak książę, bo jeżeli odejdę, to mnie będzie bolała strata, że już nie będę mógł z wami dzielić się swoimi doświadczeniami, pozytywną energią i podejściem, które same w sobie potrafi w dziwny sposób obudzić w innych życie. Tak samo może być z niektórymi z was, których poznałem na necie, na tinychatach, askach, przede wszystkim zlotach, w Bułgarii - gdzie byłem ambasadorem przez dwa miesiące i spędziliśmy tam sporo czasu, razem. Przytuliłem na nich mnóstwo ludzi i w ten sposób podzieliliście się ze mną swoją radością, która sobie wspólnie możemy dawać. Może to dla kogoś dziecinne, ale według mnie; dużo daje, naprawdę."


Niektórzy może nie są moimi stałymi czytelnikami, ale znają moją działalność i trochę bliżej mnie, bo spędzili trochę czasu przy mnie, więc wiedzą ile w to wkładam siebie i jakim jestem na co dzień człowiekiem.

Wam też dziękuję.