Pierwszy dzień pracy. Najlepszego Bracie

Zacznę od tego, że dzisiaj mój młodszy brat - Darek, kończy 18 lat. Niestety nie mogę z nim świętować, szkoda, bo bardzo chciałem i boli mnie to, że nie jestem w tym dniu tam w Polsce, że nie mogę mu osobiście złożyć życzeń, ale skoro prowadzę bloga, to może w ten sposób zrobię mu fajny prezent, bo mogę tutaj umieścić sporo zdjęć i filmików, które miałem zamiar skleić i puścić na imprezie urodzinowej. Wyszło, jak wyszło...

Drogi Braciszku, jesteś już stary... W sumie już ci to napisałem, ale zrobię to jeszcze raz.
Przez 16 lat nie mogliśmy się dogadać. Zawsze się kłóciliśmy, biliśmy, krzywdziliśmy, ale z biegiem czasu dojrzeliśmy do tego, zrozumieliśmy czym jest braterstwo, jak należy walczyć o swoje rodzeństwo, o rodzinę i znaleźliśmy swój własny sposób na pomijanie sprzeczek. Nasi znajomi lubią je, bo niby jesteśmy wtedy zabawni, choć na ogół, pomimo ich, wciąż jesteśmy podobni, potrafimy rozbawić innych naszą głupotą, naszym poczuciem humoru, którego kiedyś było nam brak. Mieliśmy problem z tym, żeby sobie wspólnie pożartować, bo nie znaliśmy się tak prywatnie, znaliśmy i patrzyliśmy się tylko na nasze wady, które ciągle sobie wypominaliśmy. W końcu nauczyliśmy się je akceptować, bo...bo jesteśmy rodzeństwem i jak to kiedyś oboje stwierdziliśmy; powinniśmy się wspierać.
Kiedyś myślałem, że chcesz dla mnie najgorzej, bo nie było zbyt dobrze między nami. Nie raz się pobiliśmy, co mnie w tej chwili bawi, ale nigdy tego nie zapomnę, ponieważ nawet te niezbyt miłe sytuacje pokazują, że jesteśmy braćmi.
Jestem dumny, że mam Ciebie, że mam w Tobie wsparcie i też pamiętasz, że masz we mnie. Nie raz Ci to powiedziałem, nie raz Ci doradzałem. Cieszę się, że wiele razy skupiłeś się na tym, co miałem Ci do przekazania. Myślę, że pamiętasz czasy, gdy przychodziłem parę razy po Ciebie, pod przedszkole bo nikt nie był w stanie Cię odebrać. Tak jak wtedy, tak do dzisiaj, oraz na zawsze wiedz, że jak będzie potrzeba, to przyjdę, nawet kiedy nie będzie tej potrzeby. Dzieli nas spora odległość i nie mogę się doczekać, aż wyjdę po Ciebie na lotnisko i będziemy mogli znowu spędzać ze sobą czas, tak jak przez ostatnie dwa lata, które nas obojga dużo nauczyły.
Chciałbym byś zobaczył te filmiki oraz zdjęcia i chce by ludzie zobaczyli, jak mam zajebistego brata. Jesteś wartościową osobą. Chciałbym i chcę Ci życzyć byś był takim samym "Dariuszem", jakim jesteś, a może i nawet bardziej wyluzowanym, choć tego nie brak. 

Tak, to Ty. 

Pomimo, że życzenia leciały do kogoś innego, to myślę że idealnie pasują do sytuacji

Wszystkiego najlepszego,
tyle mogę napisać publicznie.Kocham Cię Bracie

 

W świetle prawa jesteś dorosły, już nie muszę chodzić za Ciebie do sklepu po piwo :D

Dzięki, że byłeś, jesteś i że będziesz.

***

Pierwszy dzień w pracy... Oczywiście są lekkie obawy, że coś pójdzie nie tak, ale chyba bardziej przejmowałem się tym, że mogę się zgubić i nie trafić, ale żyjemy w XXI w., gdzie istnieją telefony z GPS i dostęp do internetu, można również zapytać się o drogę, dlatego jak sobie przypominam o takich możliwościach korzystania z elektrycznej pomocy, to obawy mijają, ale zawsze to "ale" pozostanie w naszej podświadomości. Pierwszy dzień, więc przede mną pierwsze błędy i porażki - oby ich jak najmniej, a więcej sukcesów, bo jak to się mówi; "Polacy potrafią". Głupi raczej nie jestem, więc nim coś zrobię to pomyślę. No cóż, nikt nie jest nieomylny, nawet ja, więc muszę być psychicznie przygotowany na wszelkie opcje. Najważniejsze jest pozytywne podejście, bo bez niego same nerwy i można dołożyć sobie do pieca niepotrzebnych sytuacji. Pozytywne myślenie, to pozytywne efekty i to się naprawdę sprawdza. 

Nie obyło się bez kłopotów. 

Otóż zepsuł się train i staliśmy z 15 minut w miejscu. 

Od razu sobie uświadomiłem, że się spóźnię. Pełno nerwów, bo jak to tak spóźniać się w pierwszy dzień?!
Przyszedłem i miałem masę rzeczy do ogarnięcia w kuchni. Żeby to jeszcze wszystko zapamiętać, gdzie co ma leżeć, co i jak zrobić, co do czego i co jak się nazywa. Dałem radę. Trial według mnie zdany, teraz tylko czekać znowu na NIN, a potem mogę zacząć normalnie zarabiać, nabijać sobie godziny.

Czas, który spędzam w metrze poświęcam na czytaniu darmowej gazety. Przy okazji ćwiczę mój angielski, starając się zrozumieć co napisano ciekawego. Idzie mi coraz lepiej. Te gazety leżą wszędzie... 

Ostatnio dużo się słyszy o możliwej wojnie, oby nie światowej. To, co dzieje się na Ukrainie przechodzi do historii, ale miejmy nadzieję, że nie wymknie się wszystko spod kontroli. Mamy wystarczająco zmartwień, a głupcy tacy jak Władimir Putin, powinni pójść po rozum do głowy, bo jeżeli boi się o swoich rodaków w obcym kraju, to nie znaczy że ma łamać wszelkie zasady wprowadzając swoje wojska do demokratycznego już państwa, wolnego od komunistycznego światopoglądu. Czasy się zmieniły, a to że Rosja jeszcze tkwi w tej "zmarzlinie" myślowej, nie oznacza, że Ukraina również. Tak trudno wszystko mu załatwić dyplomatycznie? Co to za władca, który stosuje XIX wiecznej taktyki w aktualnych czasach? Człowiek się trochę pogubił. No, ale im dalej na wschód, tym bliżej do zacofania. Są mądrzejsze wyjścia z sytuacji, ale tylko głupi ludzie używają siły, jako ratunku.