Może jutra nie przeżyję

Czy warto jest żyć złudzeniami? Ale czymże są złudzenia tak naprawdę? Czy to nie jest zlepek wiary, nadziei, pragnień i marzeń? Złudzenia to wszystko, co chcemy widzieć i co chcemy myśleć. Złudzenia sprawiają, mimo iż ulica jest nadal szara, ściany nadal obdrapane, ludzie nadal pochmurni, ale jest coś co pcha nas do przodu. Coś co mówi nam, że może za rogiem czeka na nas coś cudownego. Szczęście? Radość? Ciepłe serce drugiej osoby? Złudzenia nadają sens naszemu życiu. Podtrzymują sens życia, tak jak dmuchanie sprawia, że ogień w końcu się rozpali. W końcu znajdziemy to coś. To coś, dzięki czemu można będzie wstać rano, uśmiechnąć się, nawet do siebie albo do głupiej poduszki i powiedzieć czeka dzisiaj na mnie coś fantastycznego, może będą dzisiaj problemy, może jakiś smutek, żal, ale warto, bo jednak to coś co czai się za rogiem dzisiaj tam jest a jutro będę cieszył się, że przeżyłem kolejny dzień samotnie lub z kimś ważnym. Może ten dzień pozwoli mi poczuć coś więcej do kogoś, może będę miał okazję wykorzystać możliwości, które nie zawsze są w zasięgu ręki. Może jutra nie przeżyję, ale dzisiaj z życia skorzystam, niezależnie jak się potoczy.

Warto żyć z złudzeniami a nie nimi.

Bo to tak, jak marzyć, ale nic nie robić w tym kierunku.

Ma to dużą siłę, więc nie bój się budować piękniejszej alternatywnej rzeczywistości.


 

Każdy człowiek w każdej sekundzie swojego życia projektuje swoją przyszłość. Każda rzecz, którą robi, myśli i mówi, jest czymś w rodzaju balonika, który unosi go ku przyszłości. Zależnie od tego jakie powietrze znajduje się w baloniku, leci wolniej albo szybciej, bliżej kurzu i ziemi albo bliżej ciepła i słońca.

W zależności od tego jakie emocje towarzyszą ci na co dzień, taka energia znajduje się w unoszącym cię baloniku. Im więcej jest w tobie złości, zazdrości, zła, nienawiści, narzekania, koncentrowania się na wadach i brakach, tym cięższa jest twoja aura i tym niżej latasz.

Im więcej jest w tobie zdrowego optymizmu, dobrych myśli, pozytywnej energii, skoncentrowania na tym, co ważne, tym jesteś lżejszy i szybciej fruwasz. I tym łatwiej dostajesz się do jaśniejszych miejsc w naszej galaktyce.

Marzenia są po to, by je spełniać, a marzenia to nic innego, jak nieprzemyślane cele, które traktujemy przez naszą ograniczoną psychikę za zabawkę, która sama zacznie działać.
To przykre, że zabawki nie działają bez naszej ingerencji. Czasami i siebie samego potrzeba skrytykować, że jest się pieprzonym leniem, który przez takie podejście spieprzy swoje życie, bo nic samo się nie zrobi i nie przyjdzie, jeżeli samemu się nie ruszy dupy, tym bardziej, jak ktoś pomaga. Niektórzy działają, ale na całkowicie innej płaszczyźnie, otóż osiągnęli jakieś cele i na nich są a na resztę możliwości, które mogliby wykorzystać, machają.. Niczym żegnająca się familia.



Spieprz sobie życie, jak uważasz że już wystarczająco zrobiłeś, nie pomijając tego że dzisiaj już wysrałeś swoją energię i spuściłeś w wodzie.
Często wychodzi tak, że słowa które są jedną z największych mocy, nic nie zdziałają, dlatego albo sami doszli do tego, budząc się pewnego dnia w łóżku, widząc burdel koło łóżka ("pokaż swój pokój a ja powiem ci, kim jesteś"), albo będzie z tym, co zostanie, gdy straci rodzinę i wielu znajomych. Nawet tym bezdomnym rzadko co ludzie pomagają. Co z tego, że dasz komuś jedzenie, czy pięć złotych, oni i tak są na pograniczu z ziemią, dopóki. No właśnie, dopóki nie pójdą do kościoła, nie zejdzie matka boska i ofiaruje odrobinę energii by zaczęli od początku. Znajdujesz młotek, kilka gwoździ i drewno, co z tego stworzysz? Tak samo jest w trudnych chwilach, gdy tracimy to na co pracowaliśmy przez wiele lat; nie ma młotka, gwoździ i drewna, rusz się, pomyśl, znajdziesz i zaczniesz jeszcze raz od podstaw, kto wie, może ktoś doceni twoją wytrwałość i pomoże przy dążeniu do tego, co było bardzo ważne.
Ludzie zapominają o początkach swojego życia, kiedy zaczynali wszystko od zera. No i co z tego, że się miało podstawy, ale zawsze podstawą będziesz Ty i inny człowiek.