Wspomnienia- czas zatrzymany w sercu

Ostatnie godziny w Polsce były dobijające. Będzie mi tego wszystkiego strasznie brakowało, tego klimatu, siedzenia ze znajomymi w piwnicy, spotkań z ludźmi i imprez. To był niesamowity czas. Wydarzyło się niespodziewanie wiele. Nie myślałem, że może być jeszcze lepiej, tzn. Najgorsze jest to że muszę wracać do Anglii, do nowego domu, do nowego życia. Fajnie było wrócić do wspomnień, usiąść i pooglądać filmiki oraz zdjęcia sprzed miesięcy/lat. Jeszcze o poranku czułem krakowskie powietrze, teraz tylko nieznany mi zapach, który tak naprawdę nie sprawia mi tyle radości. To nie ten klimat. Nie znam tu tylu ludzi, nie znam tych wszystkich terenów, a w Polsce czuje się jak w prawdziwym domu.
Podróż do Londynu minęła mi co najmniej szybko, choć była długa i męcząca. Wolałem ją przespać niż myśleć, jak mi brakuje wielu osób, miejsc i rzeczy. To nie to samo, jak wtedy, gdy przyjechałem po raz pierwszy. To jak skok w przepaść. Ciemne, puste miejsce bez życia

Zdjęcia to wspomnienia, które dane jest nam trzymać w dłoniach...

 A wspomnienia są jak zdjęcia, które trzymamy w sercu. 

Nie wszystko co umieszczane na blogu musi być pouczające i dające do myślenia. Chociaż chciałbym przekazać Wam jedną myśl: "Każdą chwilę w swoim życiu wykorzystaj, tak aby niczego nie żałować." Róbcie to na co macie ochotę, bądźcie sobą, korzystajcie z życia, a co najważniejsze nie żałujcie czasu spędzonego z ludźmi w niepowtarzalnym klimatycznym otoczeniu. Zacznijcie doceniać to co macie, bo zanim się obrócicie może Wam tego zabraknąć.