Znalazłem w tym siebie

Jestem gotowy na każdą zmianę w moim życiu. Potrzebuję tylko by ktoś przy tym był, kto razem ze mną będzie się cieszył moim szczęściem, ale na to muszę jeszcze trochę poczekać. Tak miało być. Miałem założyć bloga w 2009 roku, skończyć go i otworzyć tego, by pokazać ludziom, że możemy wszystko. Miałem ponieść sporo porażek, by czegoś się nauczyć, bo każda z nich to jakaś lekcja, to każdy błąd do którego mam więcej nie popełniać. Miałem zrobić wiele głupich rzeczy, za które było mi wstyd, by udowodnić przed samym sobą że nieważne do czego się doprowadziło, to i to mnie nie zniszczy, miałem uwierzyć w siebie oraz moją siłę. Miałem poznać ludzi, którzy mnie zranili i zostawili w potrzebie, a przez to nauczyć się liczyć na siebie. Miałem przeżyć śmierć bliskich mi osób, ich samobójstwa, moją depresję, by docenić życie i ludzi, którzy przewijają się przez moje życie. Miałem się zakochać dwa razy - nieszczęśliwie, a zauroczyć setki razy, by zrozumieć na czym polega miłość i odróżnić te dwa pojęcia.
Miałem zostać ze wszystkim sam, by udowodnić przed sobą i przed innymi, że wszystko zależy ode mnie, od nas. Miałem wyjechać do Anglii, by czegoś się nauczyć, pewnie oszczędzania i odpowiedzialności za stracony czas. Życie ma sens, ale to od nas zależy czy go rozumiemy, czy chcemy zrozumieć, a zrozumiemy po sobie i po innych. Ty zrozumiesz czytając o moich przeżyciach, ja zrozumiem patrząc na siebie, choć każdy może patrząc tylko na siebie.

Odnalazłem siebie i ciągle odnajduję

***

Jesteśmy zwierzętami i mamy swoje potrzeby seksualne, to normalne. Z wiekiem one się pogłębiają, co gorsze kiedy nie mamy swojego partnera u boku, z którym moglibyśmy się przytulić, pocałować, po-dotykać i porobić inne rzeczy fizyczne, które są normalne dla nas, dla ludzi i nie jest to jakieś temat tabu, który należy omijać. Każdy z nas potrzebuje wolnej ręki nawet w związku, każdy z nas ma coś takiego, że jak mamy możliwość to z niej rzadko kiedy korzystamy, ale jak jest nam coś zabronione, nie mamy praw, to te prawa chcemy i mamy ochotę łamać, a samo przysłowie mówi, że zasady są po to, by je łamać, lecz nie generalizujmy, bo zasady są potrzebne, by były ustalone jakieś normy, których należy się trzymać, ale zamykając nas w klatce, to jak zamknąć nas z głodnym lwem, czyli nie skończy się to za dobrze.
Nie mogę się zgodzić, że kontakt fizyczny z inna osobą, niż z własnym partnerem z którym żyje się na dość długim dystansie (odległość) jest dosłowną zdradą, bo nie jest, ponieważ jak napisałem; każdy z nas ma potrzeby, każdy z nas potrzebuje poczuć bliskość fizyczną. Fakt, wtedy powstają w nas pewne odczucia, ale niekoniecznie uczucia do innych osób, tylko odczucia spełnionej potrzeby. Nie można zaprzeczyć, że owych potrzeb nie mamy, bo każdy je ma, ale nie każdy jest na tyle silny by wytrzymać w takiej klatce, z której nie ma wyjścia, nie ma swobody, a przyglądanie się innym sprawia tylko ból, bo my nie mamy takiej możliwości, bo jesteśmy ograniczeni. Nie jest pewne, że jeżeli będzie miało się wolną rękę, chociaż raz, to że dojdzie do takiego kontaktu, albo że nie dojdzie, ludzie są różni, ale gdy jej nie mamy, to jest większe prawdopodobieństwo na zdradę.

Oddzielmy kwestię kontaktu fizycznego od emocjonalnego. Zdrada odnosi się przede wszystkim do uczuć, do tego że przestajemy czuć coś do osoby, którą darowaliśmy danym uczuciem, a powstaje to chore przyzwyczajenie, które prowadzi do terroru w związku partnerski. Człowiek staje pod władzą osoby silniejszej, która zaczyna dyktować, czyli pod władzą partnera-dyktatora.
Patrząc na historie świata, te dyktatury wielkich politycznych władców i terror, który sprowadzali na przejęte terytoria doprowadzały do złego i również dla nich kończyło się to źle.
Uczucia, a jedna jakaś zagrywka, to nie dowód na brak uczuć, a raczej na brak kontaktu. Uczucia wciąż pozostają, jeżeli dba się o nie, jeżeli wie się, co się czuje. Jesteśmy ludźmi myślącymi i powinniśmy siebie rozumieć, swoje potrzeby oraz uczucia, ale przede wszystkim je oddzielać, bo nie zawsze możemy je zapewnić.

Jedna zagrywka, to nie zdrada i ona starczy na dłuższy okres, ale ciągłe zagrywki nie mogą mieć miejsca w takim związku, bo co za dużo to nie zdrowo, w tym przypadku byłoby nie zdrowo dla związku. 

Nikt nie chce by partner zgodził się na takie coś otwarcie, zgodził tylko po to, by druga osoba tego nie zrobiła, bo każdy woli mieć dla siebie daną osobę, nawet fizycznie, ale każdy wolałby żeby taka sytuacja była zrozumiana, że gdyby kiedyś doszło do czegoś przez brak bliskości, to nie dlatego że przestaliśmy coś czuć. Nikt nie chce by najbliższa nam osoba zawiodła się na nas, nikt nie chce jeżeli się kogoś kocha i chce się z kimś żyć. Związek to przede wszystkim zobowiązania, ale nie wszystko można dać jeżeli nie jest się blisko i wtedy trzeba zacząć rozumieć.

Nie chodzi mi o seks, przygodny seks, ale o bliskość typu całowanie, dotykanie, przytulanie. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć

Każdy z nas chce szczęścia dla najbliższych. Nie powodujmy, żeby czuli się gorzej.

Są odstępstwa od reguły. Odstępstwem w związku jest brak bliskości.

Jeżeli reguła związku daje bliskość, to nie ma o czym mówić.

Czy miłość nie jest wystarczającym powodem do tego, by powstrzymać w sobie potrzeby fizyczne?

W miłości istnieją jakieś zasady - reguły, o które należy dbać i które warto mieć. Jeżeli w takim związku czegoś brakuje i ktoś czegoś nie daje, co jest potrzebne, w tym przypadku kontaktu fizycznego, np. pocałunku, to jednorazowa sytuacja nie jest zdradą, ale spełnieniem swojej potrzeby, poza tym są różne rodzaje związków, np. (tak jak w tym przypadku) związek na odległość. Nie można zapewnić sobie bliskości przez wiele miesięcy, ale tez nie można być w 100% pewnym, że do niczego z kimś nie dojdzie, bo sytuacje potrafią zaskoczyć, tak jak sytuacja kontaktu po alkoholu. Alkohol ma znaczny wpływ na zachowania człowieka i po nim trudno panować nad sobą. Miłość nie jest wystarczającym powodem, bo fizyczność a uczuciowość to różnica i dobrze wiemy, że różnica istnieje.Człowiek ma jednak po to intelekt, aby hamować swoje instynkty i też na tym opiera się wierność w związkach. Czasem jedna chwila słabości może wszystko przekreślić. Potrafi skreślić, jeżeli uczucie drugiej osoby jest słabe. Uważam, że fizyczność i uczuciowość powinna być oddzielona, ale wszystko ma swoje granice, tak samo jak do jakich kontaktów dochodzi.