Patrzysz tak, jak czuje

Jest dobrze. Znowu poszedłem spać o 06:00, tym razem większość nocnego serfowania spędziłem na oglądaniu debat na YouTube, w którym wypowiada się znany wielu ludziom, ludziom interesujących się tematyką religijną, Christopher Hitchens (po lewej stronie). Hitchens  zmarł w grudniu, ale dla mnie jest liderem w tej tematyce, dość kontrowersyjnym, wg. przeciętnych ludzi, uszczypliwym i przede wszystkim szczerym aż do bólu oraz odważnym autorytetem. Wie, co mówi i ma na to dowody. Nigdy nie idzie na ślepo, potrafi analizować wszystko tak, by było zgodne z otaczającą nas rzeczywistością oraz z nauką. Niestety nie pojawię nigdy na żadnej z Jego debat, a szkoda. Bo to było i jest jedno z moich marzeń. Wielu ludzi krytykuje Go i nienawidzi za to, jak szczerze potrafi wszystko przedstawić. Nie cackał się, po prostu mówił. Mam ogromny szacunek dla religii, którą uważam za źródło wartości psychologicznych, etycznych i kulturalnych. Psychologicznych, ponieważ to jak potrafi opanować umysł człowieka, tworząc w nim paranoję religijną, ale też z bardziej pozytywnej strony nastawić podejście do życia, choć też niekiedy na bardzo niekorzystne i (z punktu widzenia innych) ograniczające. Etyczne, ponieważ tworzy jakąś moralność, system myślowy, tzw. zasady moralne, których w moim krytycznym podejściu można się nauczyć żyjąc i będąc wychowywanym bez religijności. Kulturalne, tylko pod jednym względem, piękna sztuki religijnej, nic więcej. Ale ten szacunek mam i oczekuje aż ludzie zrozumieją, że mają być po prostu dobrymi ludźmi. Nieważne czy teista ma rację czy ateista, ważne jest to jakim jesteś człowiekiem wobec siebie, życia i innych.
Warto posłuchać takich debat. :

Dzisiaj spotkałem się ze znajomym. Myślałem, że sytuacja będzie trochę napięta, ale jednak nie, bo było dość sympatycznie znowu się spotkać po dłuższym czasie. Urwaliśmy kontakt w złych stosunkach, ale to najwidoczniej najgorsze podejście. Jaki jest sens urywać kontakt, jak wrogowie, to przecież nikomu nie wychodzi na korzyść, a powstają niepotrzebne spięcia.  Nie było między nami dobrze, nie mogliśmy się dogadać, spotkaliśmy się i w końcu doszliśmy do porozumienia. Trzeba chyba dojrzeć do jakichkolwiek relacji. Robić coś na poziomie, a nie pod nim.


     fot. Nikola Hajduk

Czy to jak się czuje to to samo, jak na mnie patrzysz? Czuje się jak szalony człowiek nad przepaścią, który chodzi sobie samotnie w oczekiwaniu na to, że będziesz znowu obok, a ja złapie cię za rękę i powiem, że będziemy razem chodzić przy krańcach tej przepaści, ale gorsze to, gdy sam muszę chodzić ze świadomością, że sam spadnę i nikt mnie znowu nie uratuje. Ciebie nie ma, ale jesteś. Patrz jaki to ma wielki sens dla mnie. Chce móc się tak martwić. Chce żyć jak normalny człowiek z miłością do ciebie i świata. Oddzielam Cię od świata, bo ty jesteś innym, piękniejszym w środku. Na naszej planecie jest więcej nienawiści, a tego nie okazuję.
Czuje, że lubisz takich szalonych życiowo ludzi, choć moje życie jest strasznie skomplikowane, ale Ty chyba wierzysz w jego sens tak, jak ja sam. Czuje, że tyle nas łączy.
Patrzysz na mnie tak, jak czuje? Chyba podobnie, skoro to ma jakiś sens.